Sitowie |
|
Zbiorowiska roślinne przy brzegach zbiorników wodnych noszą ogólną nazwę sitowia. Sitowie składa się z wielu bylinowych gatunków roślin. Są to głównie rośliny bardzo ekspansywne i nierzadko przyczyniają się do zarastania zbiorników wodnych (nawet jezior). W skład sitowia wchodzą głównie trawy i inne wysokie rośliny o długich i sztywnych liściach. W Polsce prym wiodą trzciny i pałki, lecz nietrudno znaleźć też zbiorowiska sitów, kosaćca żółtego czy tataraku. Rośliny te przystosowały się do zmiennego poziomu wody i są odporne na okresowe przesuszenie. Nierzadko (np. ponikło, sity) sezonowe obniżenie poziomu wody jest konieczne oby rośliny zakwitły. Wspólną cechą łączącą tą grupę roślin jest przystosowanie do często niekorzystnych warunków bytowania. W oczku wodnym sadzimy je w podłożu składającym się z mieszanki piasku i gliny (2:1), niektóre można też uprawiać bez podłoża (hydroponicznie). Z uwagi na szybkie rozrastanie się tej grupy roślin powinno się je sadzić w pojemnikach, oraz kontrolować ich wielkość przez okresowy podział (nawet co rok, lub dwa lata). Poniżej znajdują się odnośniki do szczegółowych opisów ze zdjęciami, najpopularniejszych roślin z tej grupy. | ||||||
Łączeń baldaszkowaty (Butomus umbellatus)Łączeń jest byliną o grubym poziomym kłączu i obłej, bezlistnej łodydze dorastającej do 1.5 metra. Trójkanciaste, zwężające się u góry liście rośliny mają długość od 0.5 metra do 1.2 metra i szerokość osiągającą maksymalnie centymetr. Liście nie są zbyt widowiskowe, ale gdy pojawią się kwiaty roślina prezentuje się okazale. Łączenie zaczynają kwitnąć w czerwcu, zaś kończą w połowie września. Białoróżowe kwiaty na dziesięciocentymetrowych szypułkach zebrane w pojedynczy, pozorny baldach wyglądają naprawdę ciekawie. Łączeń baldaszkowaty jest dość często spotykany w sprzedaży. Nie powinniśmy też mieć problemu ze znalezieniem go w naturze. Występuje dość powszechnie w pobliżu brzegu tak wód stojących jak i płynących, tworząc mniejsze lub większe skupiska. W oczku wodnym najlepiej sadzić rośliny na głębokości od 5 do 15 cm poniżej lustra wody. Łączeń nie jest wymagający co do podłoża i wystarczy mu standardowa mieszanka gliny z piaskiem (1:2). Woli stanowiska słoneczne, choć toleruje też nieduże zacienienie. Rośliny są w pełni mrozoodporne. Rozmnażamy je wiosną przez podział rozrośniętych kęp. Powinno się je dzielić co około 4 lata. Pielęgnacja rośliny ogranicza się do usuwania mszyc (jeśli takowe się pojawią), oraz wycinania przed zimą martwych liści i kwiatostanów. Łączeń baldaszkowaty - zamów sadzonkę on line. | ||
| ||||