Sitowie
Sitowie |
|
|
Zbiorowiska roślinne przy brzegach zbiorników wodnych noszą ogólną nazwę sitowia. Sitowie składa się z wielu bylinowych gatunków roślin. Są to głównie rośliny bardzo ekspansywne i nierzadko przyczyniają się do zarastania zbiorników wodnych (nawet jezior). W skład sitowia wchodzą głównie trawy i inne wysokie rośliny o długich i sztywnych liściach. W Polsce prym wiodą trzciny i pałki, lecz nietrudno znaleźć też zbiorowiska sitów, kosaćca żółtego czy tataraku. Rośliny te przystosowały się do zmiennego poziomu wody i są odporne na okresowe przesuszenie. Nierzadko (np. ponikło, sity) sezonowe obniżenie poziomu wody jest konieczne oby rośliny zakwitły. Wspólną cechą łączącą tą grupę roślin jest przystosowanie do często niekorzystnych warunków bytowania. W oczku wodnym sadzimy je w podłożu składającym się z mieszanki piasku i gliny (2:1), niektóre można też uprawiać bez podłoża (hydroponicznie). Z uwagi na szybkie rozrastanie się tej grupy roślin powinno się je sadzić w pojemnikach, oraz kontrolować ich wielkość przez okresowy podział (nawet co rok, lub dwa lata). Poniżej znajdują się odnośniki do szczegółowych opisów ze zdjęciami, najpopularniejszych roślin z tej grupy. | ||||||
Jeżogłówka gałęziasta (Sparganium erectum)   Jeżogłówka gałęziasta (Sparganium erectum) jest w naszym kraju gatunkiem pospolitym. Często pojawia się w sprzedaży, ale rośliny można pozyskać też ze zbiorników naturalnych. Spotkamy je na brzegach rzek, jezior, stawów, glinianek, rowów i kanałów. Rośnie na głębokości dochodzącej do kilkudziesięciu centymetrów. Osiąga wysokość od 30 do 150 cm. Pionowa łodyga jest licznie rozgałęziona. Sztywne, trójkanciaste liście są prosto wniesione i mogą przypominać liście kosaćca. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Kwiatostany zebrane są w charakterystyczne, ciekawe kolczaste główki. Tak jak inne jeżogłówki należy do roślin jednopiennych, co oznacza że zarówno kwiatostany męskie (pręcikowe) jak i żeńskie (słupkowe) występują na jednej roślinie. U dołu łodygi wyrastają dorastające do 2 cm główki z kwiatami żeńskimi, u góry zaś mniejsze główki męskie. U jeżogłówki gałęziastej na każdym odgałęzieniu łodygi ilość główek żeńskich wynosi 1 lub 2 sztuki oraz kilkanaście główek męskich. Na mocno rozgałęzionych łodygach ilość główek jest duża i daje ciekawy efekt. Po przekwitnięciu główki słupkowe przekształcają się w twardy, kolczasty owocostan złożony z wielu odwrotnie piramidalnych, albo wrzecionowatych pestkowców. Zdobią one roślinę także jesienią.   Jeżogłówkę gałęziastą (podobnie jak gatunki pokrewne) sadzimy w standardowym podłożu gliniasto-piaszczystym (1:2). Najlepsza głębokość sadzenia to przedział 5-25 cm poniżej poziomu wody. Stanowisko słoneczne lub lekko ocienione. Jeżogłówka gałęziasta jest w pełni mrozoodporna i nie ma z nią żadnych problemów. Przed zimą warto usunąć uschnięte liście i łodygi. Roślina wydaje grube rozłogi, które należy oddzielać wiosną jeśli chcemy jeżogłówkę rozmnożyć. Można wysiewać też świeżo zebrane nasiona w mokrym podłożu. Jeżogłówka gałęziasta jest gatunkiem dość ekspansywnym i wymaga dzielenia co 2-3 lata.  Obok jeżogłówki gałęziastej występują w naszym kraju
także inne gatunki z rodziny jeżogłówkowatych, jednak są mniej atrakcyjne
jeśli idzie o przydatność w oczku wodnym. Poniżej przedstawiam krótką ich
charakterystykę.
Jeżogłówka pojedyncza (Sparganium emersum) osiąga wysokość od 20 do 70 cm. (u formy pływającej może dochodzić nawet do 2 metrów). Jej łodygi się nie rozgałęziają Kwitnie przypada na czerwiec i lipiec. Główek żeńskich od 3 do 5, zaś męskich od 4 do 8. Gatunek dość pospolity, występuje w wodach stojących i płynących (często obok strzałki). Jeżogłówka najmniejsza (Sparganium minimum) osiąga wysokość od 15 do 30 cm w przypadku form lądowych. U formy pływającej łodyga może dochodzić nawet do 100 cm. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Ilość główek żeńskich od 2 do 4, zaś męskie od 3 do 6.Jest gatunkiem stosunkowo rzadko spotykanym. Występuje głównie na torfowiskach. Z uwagi na małe główki (maks. do 7 mm) i nie dużą ich ilość roślina nie prezentuje się zbyt okazale i w oczku wodnym jest mało przydatna. Jeżogłówka pokrewna (Sparganium angustifolium) kwitnie od czerwca do sierpnia. Ilość główek żeńskich od 2 do 4, zaś męskich zaledwie 1 lub 2. Łodygi jeżogłówki pokrewnej osiągają długość od 15 cm do nawet 2,5 metra. Liście i łodygi najczęściej pływają po powierzchni wody. Roślina może rosnąć na głębokości dochodzącej do 1.5 metra. Jest to gatunek bardzo rzadki w naszym kraju i spotkać go można tylko w miękkowodnych jeziorach na Pojezierzu Pomorskim (jeziora lobeliowe). Jeżogłówka gałęziasta - zamów sadzonkę on line. | ||
| ||||