![]() ![]() Rośliny podwodne przez wiele osób są krytykowane z uwagi na ich niezbyt piękny wygląd. Faktycznie większość z tych roślin posadzona w nieodpowiednim miejscu łatwo obrasta glonami, lub jest ubrudzona mułem, co wygląda okropnie. Dlatego nie powinno się ich sadzić w miejscu o stałym nurcie (cząsteczki osadzają się wówczas na roślinach). Jeśli rośliny obrastają glonami może to świadczyć o zbyt dużym nasłonecznieniu (przenieśmy je w miejsce częściowo ocienione), lub o braku równowagi w naszym oczku (zbyt dużo związków azotowych w wodzie). Rośliny podwodne mają jeszcze jedną wadę, lecz większość posiadaczy stawów jej nie dostrzeże, chodzi mianowicie o to, że roślinom tym bardzo trudno zrobić dobre zdjęcie. Poniżej przedstawiam szczegółowe opisy najpopularniejszych gatunków. Po wybraniu gatunku opis pojawi się poniżej. | ||||||
Moczarka kanadyjska (Elodea canadensis)![]() ![]() Przeczytałem kilka opisów moczarki kanadyjskiej i w każdym z nich byłem straszony, aby nie wprowadzać jej do oczka, bo wtedy katastrofa gotowa. Moczarka zarośnie cały zbiornik i nie da się jej wyplenić. Moje zdanie w tej kwestii jest nieco odmienne. Wielokrotnie miałem w oczku moczarkę, która jakimś cudem nigdy nie chciała się nazbyt rozrastać, za to potrafiła w czasie zimy zmarnieć tak, że wiosną musiałem sadzić nowe egzemplarze. Myślę, że informacje o ekspansywności tej rośliny są bezmyślnie przepisywane ze starszych źródeł, kiedy to moczarka rzeczywiście spowodowała przejściową katastrofę ekologiczną. Roślina owa dostała się do Europy w 1836 roku i jak wiele innych roślin w nowym środowisku zaczęła się masowo rozrastać. Zarastała nawet cieki wodne służące do żeglugi przez co była naprawdę uciążliwa. Choć obecnie moczarka jako składnik ekosystemów wodnych znajduje się w równowadze z pozostałymi ich składnikami, informacje o jej ekspansywności są wciąż powielane. Moczarki są roślinami dwupiennymi, przy czym w naszym kraju występują tylko okazy żeńskie. Zdarza się, że czasem zakwitają drobnymi purporowozielonymi kwiatami na powierzchni wody (latem). Jednak z powodu braku okazów męskich moczarki nie zawiązują nasion. Tak więc, w Polsce moczarka rozmnaża się wyłącznie wegetatywnie. Pędy tej rośliny rozgałęziają się w węzłach i mogą podobno dorastać do 3 metrów. Ja jednak widziałem najwyżej metrowe. Osadzone na pędach liście ułożone po 3 w okółku, są wywinięte i zaostrzone. Każdy okółek jest obrócony w stosunku do poprzedniego o 60 stopni, przez co oglądając pęd widzimy 6 rzędów liści. Z pędów wypuszczane są stosunkowo grube korzenie, które służą roślinie tylko do zakotwiczenia się w podłożu. Substancję odżywcze pobierane są przez liście. Jest to ważne podczas walki z glonami, z którymi moczarka konkuruje o rozpuszczone w wodzie związki azotu. Moczarki w wyniku fotosyntezy produkują duże ilości tlenu co jest bardzo korzystne dla zbiorników (szczególnie tych, w których brak jest stałego przepływu wody). W oczku wodnym moczarkę można uprawiać na głębokości od 10 cm do około 1 metra, przy czym według mnie najlepiej się prezentuje posadzona na głębokości między 30 a 50 cm. Powinno się ją sadzić w płaskich (płytkich) pojemnikach. Posadzona bezpośrednio w gruncie ukorzenia się coraz to dalej i może zarosnąć sporą powierzchnię dna. Ponieważ pokarm moczarka pobiera za pomocą liści dobrze jest ją posadzić w jałowym podłożu (piasek lub żwirek). Sadzone rośliny nie muszą posiadać korzeni. Wystarczy odłamać kawałki pędów i wetknąć ich pęczki w podłoże - szybko się ukorzenią. Moczarka kanadyjska jak i inne rośliny podwodne może porastać glonami. Często też ulega zamuleniu, jednak w krystalicznej wodzie nawet wówczas wygląda dość atrakcyjnie. Muł zbierający się na liściach łatwo usunąć poruszając rośliną. Moczarkę w środowisku naturalnym znajdziemy bez problemu. Jest to roślina bardzo pospolita. Liście moczarki zamierają na zimę, zaś zimuje ona w postaci pączków uśpionych w mule dennym. Moczarka kanadyjska - zamów sadzonkę on line. | ||